Wat te doen in Kataba
Ik ben nu een maand weer in Nederland,na een toffe tijd in Senegal.
Kan of wil niet meer aarden hier.
Ik had zoveel te doen daar.
Nu heb ik hier veel te doen,maar alles gaat anders hier.
Gelukkig is de regentijd begonnen in de Casamance,dus we hebben geen haast om terug te gaan.
We kunnen niet bouwen en de binnenwegen zijn onbegaanbaar nu.
Om een comfortabele basis te bouwen hebben we meer nodig.
Eten en drinken en slapen lukt wel,maar hoe zit het met de communicatie met Nederland?
Waardeloos,we moeten constant online kunnen zijn daar,storingen en stromuitval.
Ontwikkeling van het gebied betekend contact maken en bekendmaken wat allemaal mogelijk is in de Casamance.
Het grote probleem is het negatieve reisadvies en het geschetste beeld dat je niet veilig bent daar.
Tik Google nieuws in over de Casamance en krijgt allemaal droevige berichten over een langlopend conflict,laat maar denk je dan.
Maar hoe kan het,dat als je er eenmaal aan de slag gaat je een heel ander gevoel meekrijgt?
Een gevoel dat je niet meer loslaat,een gevoel van warmte en vrolijkheid,relax genieten van kleine en grootse dingen,de uitgestrektheid en pure natuur,maar wel in de dorpen het rondslingerende plastic.
Het contact met de mensen,de zorgeloosheid en de zin om iets leuks op te zetten en samen te werken met de mensen.
Er zijn zoveel nuttige en goede leuke dingen te doen.
Wie helpt de Ploeteraars om iets op te zetten om altijd gratis online te zijn.
Ze hebben niks,moeten wij met onze technieken hun laatste geld uit hun zak kloppen zodat ze ook mee kunnen doen?
Dat is hulp,dat zou voor het eerst geen weggegooid ontwikkelingsgeld zijn.
Dat hoeft toch weinig te kosten,met al onze hypertechno technieken?
Dat doen we hier voor de fun,daar is het broodnodig.
SLUIT ZE AAN!en laat ze (onder begeleiding van ons) hun eigen verhaal vertellen(juh woeeet wel hun ding doen joh).
communicatie is de toekomst en de oplossing voor de vrede in Casamance Marcel el Amin 20-07-2011 Kataba1
Ik ben nu een maand weer in Nederland,na een toffe tijd in Senegal.
Kan of wil niet meer aarden hier.
Ik had zoveel te doen daar.
Nu heb ik hier veel te doen,maar alles gaat anders hier.
Gelukkig is de regentijd begonnen in de Casamance,dus we hebben geen haast om terug te gaan.
We kunnen niet bouwen en de binnenwegen zijn onbegaanbaar nu.
Om een comfortabele basis te bouwen hebben we meer nodig.
Eten en drinken en slapen lukt wel,maar hoe zit het met de communicatie met Nederland?
Waardeloos,we moeten constant online kunnen zijn daar,storingen en stromuitval.
Ontwikkeling van het gebied betekend contact maken en bekendmaken wat allemaal mogelijk is in de Casamance.
Het grote probleem is het negatieve reisadvies en het geschetste beeld dat je niet veilig bent daar.
Tik Google nieuws in over de Casamance en krijgt allemaal droevige berichten over een langlopend conflict,laat maar denk je dan.
Maar hoe kan het,dat als je er eenmaal aan de slag gaat je een heel ander gevoel meekrijgt?
Een gevoel dat je niet meer loslaat,een gevoel van warmte en vrolijkheid,relax genieten van kleine en grootse dingen,de uitgestrektheid en pure natuur,maar wel in de dorpen het rondslingerende plastic.
Het contact met de mensen,de zorgeloosheid en de zin om iets leuks op te zetten en samen te werken met de mensen.
Er zijn zoveel nuttige en goede leuke dingen te doen.
 |
| One Laptop per Child link |
Wie helpt de Ploeteraars om iets op te zetten om altijd gratis online te zijn.
Ze hebben niks,moeten wij met onze technieken hun laatste geld uit hun zak kloppen zodat ze ook mee kunnen doen?
Dat is hulp,dat zou voor het eerst geen weggegooid ontwikkelingsgeld zijn.
Dat hoeft toch weinig te kosten,met al onze hypertechno technieken?
Dat doen we hier voor de fun,daar is het broodnodig.
SLUIT ZE AAN!en laat ze (onder begeleiding van ons) hun eigen verhaal vertellen(juh woeeet wel hun ding doen joh).
communicatie is de toekomst en de oplossing voor de vrede in Casamance Marcel el Amin 20-07-2011 Kataba1
|
| One Laptop per Child wikipedialink |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten